رسالت دستگاه های فرهنگی در رابطه با رونق تولید

رسالت دستگاه های فرهنگی در رابطه با رونق تولید داشتن اهتمام ویژه‌ به تولید محصولات جذاب و فاخر فرهنگی و هنری بخصوص در سطح کودکان و نوجوانان است. مؤسسات فرهنگی لازم است با احیای ظرفیت‌های بی‌ همتا و سازنده، محصولات معیار و طراز اول را تولید و انقلابی در این عرصه ایجاد کنند.
با انتخاب سال ۱۳۹۸ توسط مقام معظم رهبری به عنوان سال «رونق تولید»، ایشان برای چندمین سال متوالی بر اولویت و محوریت توجه ویژه به داخل و پرهیز از چشم دوختن به بیگانگان و خوش بینی به دشمنان تأکید کردند

شعار رونق تولید هرچند ظاهرا رنگ و بوی اقتصادی دارد و در بخش اقتصاد قابل پیگیری است اما از چند زاویه می توان آن را با نگاه فرهنگی و اجتماعی نگریست.

رسالت دستگاه های فرهنگی :

۱- فرهنگ سازی:

فرهنگ مصرف گرایی آن هم نه از نوع داخلی بلکه مصرف کالاهای خارجی از پیش از انقلاب اسلامی در میان مردم رواج یافته است که این امر را می توان به دلیل وابستگی به فرهنگ و اقتصاد و تولید خارجی بخصوص کشور های غربی دانست. فرهنگ واردات و مصرف کالا های آماده خارجی در میان مردم معضل بزرگی است که تا به امروز یعنی حدود چهل سال بعد از وقوع انقلاب اسلامی هنوز رواج دارد.

امروزه ایران در بسیاری از جنبه های اقتصادی و تولیدی به خود کفایی رسیده و می تواند بسیاری از نیازهای مصرفی و کالاهای موردنیاز مردم را برآورده سازد و در این راه گام‌های جدی و بزرگی بردارد، اما نقشه‌های شوم دشمن از قبیل محاصره و تحریم اقتصادی از سویی و البته برخی مدیریت های اشتباه داخلی از سوی دیگر اجازه نداد درخت خودکفایی به شکل فراگیر ثمر دهد و متاسفان هنوز هم در بخش‌هایی علی رغم توان و ظرفیت کشور و جوانان همچنان وابسته هستیم.

توجه ویژه به کالاهای داخلی

اصرار رهبر معظم انقلاب اسلامی به تقویت تولید داخل و مصرف کالاهای داخلی تاکید به این بخش از کار است که اگر توجه ویژه ای به این بخش یعنی استفاده از توانایی های داخلی برای تولید همه جانبه و کافی شود ما مب توانیم بدون چشم داشت به بیگانگان روی پای خود بایستیم و با به کار گیری جوانان مستعد بیکاری را نیز در داخل کشور ریشه کن سازیم.

این امر محقق نمی شود مگر با فعالیت و تلاش بخش فرهنگی در کنار سایر بخش‌ها از جمله بخش اقتصادی که باید به تبیین این معنا بپردازد و بیماری ترجیح کالای خارجی بر داخلی را در جامعه درمان کند و الگوی مصرف مردم را به سود کالای داخلی تغییر دهد و این امر نیاز به فرهنگ سازی دارد که وظیفه خطیر اصحاب فرهنگ در این رابطه بسیار سنگین و سرنوشت ساز است.

۲- مسئولیت اجتماعی:

مسئولیت اجتماعی یا به تعبیری وجدان کاری نیز از جمله اصولی است که توسط برخی از تولید کنندگان و سازندگان کالاها و محصولات مورد نیاز مردم به فراموشی سپرده شده است و همین امر موجب شده است که مردم با کالاهایی بی کیفیت و غیر استاندارد داخلی روبرو شوند و رغبتی به خرید و مصرف کالاهای داخلی نشان ندهند.

در این زمینه نیز رسالت دستگاه های فرهنگی اقتضا می کند در بستر اخلاقی مسئله مسئولیت اجتماعی و وجدان کاری را طرح و تولید کنندگان را به انصاف، امانتداری، استحکام و کیفیت و رعایت حق‌الناس و مصالح ملی فرا بخوانند و مسئولیت اجتماعی را به صاحبان شرکت های تولیدی و تولید کنندگان یادآوری نمایند.

۳- تولیدات فرهنگی:

مسئله مهمی که باید یادآوری کرد و متاسفانه امروره تحت الشعاع مسائل اقتصادی قرار گرفته است، بحث رونق تولید محصولات فرهنگی و هنری است که از باب اولویت به چند نمونه اشاره می‌شود.

بازی‌های ویدیویی و کامپیوتری به عنوان مهم ترین محصولات فرهنگی کودکان و نوجوانان که به خاطر بی‌توجهی به صنعت بازی سازی در کشور تقریبا به طور کامل در اختیار کشورهای بیگانه با اهداف سلطه‌گرانه فرهنگی اقتصادی است.

این مسأله در موضوع ساخت کارتن‌های مخرب خارجی، محصولات موبایل محور، لوازم التحریر، فیلم، رمان و اسباب بازی  و دیگر محصولات فرهنگی و هنری به شدت جریان دارد که همچون سیلی ویرانگر اعتقادات باورهای اجتماعات و فرهنگ این مرز و بودم و عصمت کودکان و نوجوانان را با خود می‌برد.

لذا شایسته است بخش های فعال فرهنگی کشور در سال «رونق تولید» به تولید محصولات جذاب و فاخر فرهنگی و هنری خصوصا برای کودکان و نوجوانان توجه کافی داشته باشند.