گردشگری پایدار با مسئولیت اجتماعی محقق می شود
تعرفه: گردشگری و تورگردی از بسیاری جهات با مفهوم مسئولیت اجتماعی ارتباط دارند. این ارتباط نیز در زمینه های مختلف و از جمله ارائه خدمات رفاهی به گردشگران و همچنین منتفع ساختن جامعه محلی از سفر کردن امکان پذیر می شود.به همین دلیل نیز مفهوم مسئولیت اجتماعی در بطن گردشگری مستتر است.مائده کاووسی عضو هیات موسس و شورای مرکزی کانون ایران شناسی و گردشگری است و به عنوان تور لیدر در سفرهای مختلف داخلی فعالیت کرده است.به همین دلیل وبرای بررسی نقش و تأثیر مفهوم مسئولیت اجتماعی روی گردشگری و تورگردی در ایران «رسانه مسئولیت اجتماعی» با ایشان گفت وگو کرده که در ادامه ماحصل این گفت و گو را می خوانید.
*یک تور گردشگری در چه زمینه هایی با مفهوم مسئولیت اجتماعی ارتباط پیدا می کند؟
یک تور از ابتدای برنامه ریزی تا زمان اجرا و بعد از آن با مسئولیت اجتماعی مرتبط است.اینکه چه فضایی برای تور در نظر گرفته شده، با چه جور فرهنگی در ارتباطیم، اعتقادات مذهبی و بومی مردم به چه صورت است، چه امکانات رفاهی در منطقه وجود دارد برنامه ریزی برای آن تور رو تحت تاثیر قرار می دهد.اینکه مسئولان تور برنامه ریزی بهتری برای کیفیت بهتر خدمات رسانی به گردشگران انجام بدهد یک مزیت برای ترو گردشگری به شمار می رود که مورر قبول جامعه محلی نیز قرار می گیرد.تلاش یک تور گردشگری این است که هم گردشگر از سفر رضایت داشته باشد و هم اینکه جامعه محلی رضایت داشته باشند. این هدف نیز با داشتن مسئولیت اجتماعی در جنبه های مختلف سفر ایجاد می شود.مسئولیت اجتماعی ایجاب می کند که با به مراسم های فرهنگی و مذهبی جامعه محلی احترام بگذاریم. به عنوان مثال اگر قرار است در ماه محرم به یک نقطه مذهبی سفر کنیم باید با احترام به مناسب و مراسم های آن منطقه این سفر را انجام بدهیم.ما به دنبال گردشگری پایدار هستیم و قرار نیست از جامعه های محلی تنها یک بار استفاده کنیم و بلکه قرار است باز به آن منطقه سفر کنیم.به همین دلیل مسئولیت اجتماعی به ما کمک می کند که به جامعه محلی آسیب نزنیم تا شرایط برای حضور مجدد گردشگران در مکان های دیدنی همچنان فراهم باشد. این وضعیت هم درباره خود ما صدق می کند و هم درباره دیگر گردشگرانی که به یک منطقه مسافرت می کنند.
*آیا مسئولیت اجتماعی در گردشگری به خوبی در ایران رعایت می شود؟
اغلب گردشگرانی که به ایران سفر می کنند با قوانین و باور های جامعه ایران آشنا هستند و به همین دلیل می دانند قرار است به چه سرزمینی سفر کنند.برخی از تورهای گردشگری ماجراجویی است و از کسانی تشکیل می شود که از نظر بدنی در وضعیت آماده ای هستند و دارای هیجان سفر هستند.برخی از تورهای گردشگری فرهنگی هستند و گردشگر تلاش می کند به واسطه این گونه تورها با اماکن فرهنگی و تاریخی یک منطقه آشنا شود.با این وجود آنچه در بین همه تورهای گردشگری مشترک است این است که گردشگر در حال جابه جا شدن است و از یک فضا به فضای دیگری انتقال پیدا می کند.تورها به دو نوع با مجوز و بدون مجوز برگزار می شود. تورهایی که با مجوز برگزار می شوند دارای وضعیت مشخصی هستند و کارکرد آنها مشخص است. این در حالی است که برخی از تورها بدون مجوز و توسط افراد برگزار می شوند.در اغلب تورهایی که بدون مجوز برگزار می شود نیز چالش هایی به وجود می آید که هم به جامعه محلی آسیب می زند هم اینکه گردشگران به معنای واقعی از سفر خود لذت نمی برند.
واقعیت این است که کشور ایران علی رغم غنا و تنوع فرهنگی، تمدنی، زیست محیطی و آداب و رسوم ،جایگاه و سهم متناسب با خود را در صنعت گردشگری کسب نکردهاست. گردشگری؛ فرهنگی ترین حوزه اقتصاد است. آگاهان اقتصادی معتقدند گردشگری تنها بخشی از مجموعه عظیم اقتصاد است که در حد بسیار زیادی با رگه های فرهنگی گره خورده است. به نظر می رسد کشورهای صاحب نفت و یا کشورهای دیگری که تنها یک منبع درآمدی در اختیار دارند باید از کنار صنعت گردشگری به راحتی عبور نکنند چون عامل بسیار مهمی برای تنوع درآمد آنهاست. مقایسه درآمد کسب شده توسط کشور ترکیه و همچنین آثار گردشگری این کشور از لحاظ جاذبه های تاریخی ، فرهنگی و طبیعی با کشور ایران نشاندهنده آن است که سالانه چه مقدار از ظرفیت این صنعت را از دست می دهیم.
*مهم ترین موانع و مشکلات تحقق مسئولیت اجتماعی در زمینه گردشگری و تور گردشگری چیست؟
بیشترین چالش در این زمینه انتطارات غیر معمول گردشگران و همچنین برای مشکلات موجود در جامعه محلی است. ارائه دهندگان خدمات گردشگری در دنیا با در نظر گرفتن رفاه بومیان و جامعه محلی سعی می کنند تا مشکلات آن مناطق را رفع کنند و اینگونه بازاریابی اجتماعی که بدنبال رفاه محلی است اتفاق افتد. در چنین شرایطی جامعه میزبان درگیر فعالیت های گردشگری می شود و بجای تقابل به تعامل می پردازند. همه این مسائل نیز در چارچوب مسئولیت اجتماعی است. می بایست از طریق آموزش جامعه میزبان را برای پذیرایی از گردشگران آماده کرد تا آن ها بتوانند داشته های فرهنگی و زیبایی های منطقه خود را به گر شگران معرفی کنند. همچنین دولت و بخش های ارائه دهنده خدمات باید توجه خاصی به زیرساخت ها داشته باشند،زمانی که در یک منطقه زیرساخت ها آماده نباشد و جامعه میزبان و گردشگران آموزش ندیده باشند ممکن است گردشگری منجر به ایجاد مشکلات، ناهنجاری و آسیب ها شود و توقف فعالیت های جاری گردشگری بیانجامد.
منبع: رسانه مسئولیت اجتماعی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید?در گفتگو ها شرکت کنید!