کارآفرینی چیست؟

ایده های نو و خلاق که محرک سرمایه و موفقیت در کسب و کار باشد، و به همراه سرمایه منجر به ارائه محصول جدید در بازار شود، اصطلاحاً کارآفرینی می گوییم.

تعریف کارآفرینی چیست ؟

” سرمایه هرگز ایده را به حرکت در نمی آورد، بلکه این ایده است که محرک سرمایه و موفقیت در کسب و کار است، ایده ای نو و خلاق که به همراه سرمایه منجر به ارائه محصول جدید در بازار می شود، اصطلاحاً کارآفرینی می گوییم”.

برای شناخت فرد کارآفرین باید ابتدا بدانیم که او چه کارهایی می کند سپس دریابیم کدام خصوصیات و ویژگی‌های شخصیتی او را از دیگران متمایز می کند. کارآفرین فردی است دارای ایده و فکر جدید که از طریق فرآیند ایجاد کسب و کار (کسب و کار خانگی، کسب و کار مجازی، کسب و کار در مغازه یا شرکت یا سازمان) توأم با بسیج منابع و مخاطره مالی و اجتماعی، محصول یا خدمت جدیدی را به بازار عرضه می کند.

تفاوت کارآفرین با خلاق، نوآور ، مخترع ، سرمایه گذار و مدیر :

در خیلی از موارد، به خاطر نزدیکی و وجود تشابهات بین واژه های کارآفرین، نوآور، مخترع، سرمایه گذار و مدیر، آن ها را به جای یکدیگر به کار می برند. در این قسمت به تفاوت ها اشاره می شود.

_ خلّاق :

خلاقیت یک پدیده ذهنی است و فرد خلّاق کسی است که فکر و ایده ی جدیدی دارد و به دنبال روش جدیدی برای هر موضوع است. به عنوان مثال هر کدام از افراد عادی در مواجه شدن با شیشه کثیف خودرو، به این فکر می افتد که شیشه را تمیز کند. ولی فرد خلّاق احتمالا به این فکر می افتد که چگونه می توان شیشه ای تولید کرد که کثیف نشود. در اینجا فرد خلّاق به دنبال راه تازه برای حلّ یک مشکل است.

_ مخترع :

خلاقیت و اختراع به هم نزدیک اند. گفته شده که فرد خلّاق، به دنبال راه و روش تازه برای حل مشکل است. امّا او هنوز راه و روش را پیدا نکرده است. ایجاد کننده راه و روش تازه، همان مخترع است. پس مخترع کسی است که روش یا محصولی را برای اولین بار تولید می کند. در مثال فوق، کسی که شیشه ای تولید کند که کثیف نشود و نیاز به شستن نداشته باشد، مخترع است.

_ نوآور :

کسی است که قابلیت استفاده و مقرون به صرفه بودن محصول اختراع شده را بررسی  و در صورت امکان، آن را تجاری می کند. در مثال بالا ، پس از اختراع شیشه توسط مخترع، فرد نوآور بررسی می کند که شیشه تولیدی در مقایسه با شیشه های قبلی، چقدر مقرون به صرفه و اقتصادی است.

_ سرمایه گذار :

سرمایه گذار کسی است که سرمایه (مالی) را در اختیار افراد (در اینجا منظور کارآفرینان است) می گذارد و در برابر آن در سود و منفعت به دست آمده نیز شریک می شود. در مثال فوق ، کارآفرین برای تجاری کردن محصول تازه اختراع شده (شیشه) احتمالاً به سرمایه زیادی نیاز دارد. به همین دلیل با سرمایه گذار صحبت می کند تا از سرمایه او برای انتقال محصول به بازار استفاده کند. سرمایه گذار نیز قبول می کند و سرمایه خود را در اختیار کارآفرین قرار می دهد و در پی آن، در سودی که او از این راه به دست می آورد شریک می شود.

_ مدیر :

مدیران، واحد کسب و کار را اداره می کنند و کارآفرینان با نگاه فرصت گرایانه، واحد کسب و کار را راه اندازی می کنند. از آنجا که هر کارآفرینی مسئولیت تمام کارهای مربوط به کسب و کار را بر عهده دارد، به طور کلی می توان گفت هر کارآفرینی مدیر است اما هر مدیری کارآفرین نیست. به تفاوت این دو  در شکل زیر اشاره شده است.

_ کارآفرین :

همان گونه که در تعریف بالا نیز اشاره شد، کارآفرین کسب و کاری را برای خود راه می اندازد. او در راه اندازی و ادامه کسب و کار خود، معمولا کارهای زیر را انجام می دهد:

_  سرمایه‌اش را با ریسک مواجه می کند.

_ امور مربوط به خودش را خود شخصاً سازماندهی می کند.

_ تصمیم گیرنده‌ی کارش، خودش است.

_ مجبور است برای ادامه فعالیت، مشتریان را خودش پیدا کند.

_ هم زمان به فعالیت های متفاوتی می پردازد.